معرفش ليه كل ما آجي أكتب حاجة مش حزينة آلاقي نفسي رحت للحزن برضوا
كل ما آجي أكتب حاجة عن الحياة بمعناها الحلو والحاجات الحلوة اللي فيها ماهي فيها
حاجات حلوة كتير طبعًا مش كلها حزن ووجع كدا، بس الآقي الحزن والوجع هما اللي
بيشدوني من جوايا علشان أكتب عنهم مع أني مش متشائمة بالعكس جوايا بحس أن في أمل
كبير جدًأ في كل حاجة وان الدنيا لسه فيها خير. نفسي أكتب حاجة متكونش كأيبة ويكون فيها الأمل
والتفائل أكبر من الحزن والشجن مع أني تقريبًا كل حاجة كتبتها قبل كدا كان في لمسة تفائل وأمل بين سطورها.
إنشاء الله المرة الجاية هتكون حاجة مش حزينة بس خلوا الحزن يبعد شوية وانا بكتب لانه لو شدني هكتب عنوا لاني
بحب أكتب عن كل حاجة بحسها وعيشاها وعشتها مهما كانت. لأن كل حاجة لها طعمها، مميزاتها وعيوبها بس كدا خلاص.
Mir gefällt, dass du so eine Diskussion mit dir selbst führst. Bin auch Stolz, dass ich meine Bemerkungen irgendwie in dieser neuen Post spüre! Weisst du aber, vielleicht sollst du von externen Themen schreiben, also nicht nur von internen gefühlen, was meinst du?
ردحذفWM-HH
Mir gefällt, dass du so eine Diskussion mit dir selbst führst. Bin auch Stolz, dass ich meine Bemerkungen irgendwie in dieser neuen Post spüre! Weisst du aber, vielleicht sollst du von externen Themen schreiben, also nicht nur von internen gefühlen, was meinst du?
ردحذفWM-HH
Danke fuer deine woerter.
ردحذف